Έτσι άκουσα:
Κάποτε ο Ευλογημένος (Βούδας) βρισκόταν στα Βασιλικά Πεδία στο όρος «Κορυφή του Γύπα», περιτριγυρισμένος απο μια μεγάλη σύναξη Μοναχών και Μποντισάτβα. Εκεί, βυθίστηκε στην κατάσταση διαλογισμού Σαμάντι που εξετάζει όλα τα φαινόμενα και καλείται «βαθιά φώτιση».
Την ίδια στιγμή,
Ο Επιφανής Μποτισάτβα Αβαλοκιτεσβάρα, διαλογιζόταν στην βαθιά άσκηση της Υπερβατικής Σοφίας και κατανόησε πλήρως ότι η φύση των 5 Σκάντα (συσσωρεύσεων) είναι απολύτως κενή.
Τότε ο Σαριπούτρα,
Εμπνεόμενος απο την παρουσία του Βούδα, απευθύνθηκε στον Αβαλοκιτεσβάρα: Πως νομίζεις ότι αυτοί εδώ οι Μποτισάτβα θα μπορέσουν, εάν θελήσουν, να ασκήσουν την βαθιά διδασκαλία της Υπερβατικής Σοφίας;
O Αβαλοκιτεσβάρα του απάντησε:
Σαριπούτρα, όποιος θέλει να εξασκήσει την βαθιά διδασκαλία της Υπερβατικής Σοφίας, οφείλει να κατανοήσει τα εξής: H φύση των 5 Σκάντα είναι απολύτως κενή. Δηλ. η μορφή είναι κενότητα και η ίδια η κενότητα είναι μορφή. Η μορφή δεν είναι κάτι ξέχωρο απο την κενότητα ούτε η κενότητα είναι κάτι άλλο απο την μορφή.
Παρομοίως, η αίσθηση, η αντίληψη, η παρόρμηση και η συνείδηση είναι κενές.
Έτσι Σαριπούτρα,
Όλα τα φαινόμενα είναι κενά στην ουσία τους, δεν δημιουργούνται (δεν έχουν αρχή), δεν καταστρέφονται (δεν έχουν τέλος), δεν είναι αγνά ούτε ακάθαρτα, ούτε αυξάνουν ούτε μειώνονται.
Επομένως Σαριπούτρα,
Η κενότητα δεν έχει μορφή, αίσθηση, αντίληψη, παρόρμηση, δεν υπάρχει συνείδηση.
Δεν υπάρχουν (αισθήσεις δηλ.) μάτια, αυτιά, μύτη, γλώσσα, σώμα, ούτε νούς.
Δεν υπάρχουν (αντικείμενα των αισθήσεων δηλ.) εικόνες, ήχοι, οσμές, γεύσεις, αφές ή ιδέες του νού.
Δεν υπάρχει (ποιοτικά δηλ.) ούτε καν το στοιχείο της όρασης, της ακοής, της οσμής, της γεύσης, της αφής ούτε της συνείδησης του νού.
Δεν υπάρχει άγνοια, κάρμα, συνείδηση, αίσθηση, επαφή, αισθαντικότητα, επιθυμία, προσκόλληση, γίγνεσθαι, επαναγέννηση, φθορά και θάνατος. Ούτε τα αντίθετα τους υπάρχουν.
Δεν υπάρχει δυστυχία (πόνος), ούτε πηγή της δυστυχίας, ούτε εξάλειψη, ούτε δρόμος για την εξάλειψη της.
Δεν υπάρχει σοφία, ούτε επίτευξη ούτε μη επίτευξη.
Επομένως Σαριπούτρα:
Όταν οι Μποντισάτβες διαλογίζονται στην Υπερβατική Σοφία, στηρίζονται σ’αυτήν χωρίς να επιδιώκουν κάτι, δεν συσκοτίζεται ο νούς τους, δεν ταράσσονται και τελειωτικά υπερνικούν τα εμπόδια του δρόμου της οδύνης.
Όλοι οι Βούδες του παρόντος, παρελθόντος και μέλλοντος,
Κατέκτησαν την υπέρτατη και τέλεια φώτιση διαλογιζόμενοι σε τούτη την Υπερβατική Σοφία.
Γι’ αυτό και το μάντρα της Υπερβατικής Γνώσης, της Μεγάλης Σοφίας, το Υπέρτατο, το Απαράμιλλο Μάντρα που απαλύνει κάθε πόνο και δυστυχία, οφείλει να θεωρείται αληθινό. Το Μάντρα της Υπερβατικής Σοφίας είναι το εξής: ΓΚΑΤΕ ΓΚΑΤΕ ΠΑΡΑ ΓΚΑΤΕ ΠΑΡΑΣΑΜ ΓΚΑΤΕ ΜΠΟΝΤΙ ΣΟΧΑ.
Λοιπόν Σαριπούτρα,
Έτσι ακριβώς οφείλουν να ασκούνται οι Μποντισάτβα στην Υπερβατική Σοφία.
Τότε ο Ευλογημένος,
Εξήλθε απο το βαθύ διαλογισμό του και είπε στον Επιφανή Μποντισάτβα Αβαλοκιτεσβάρα: Σωστά, σωστά. Πολύ σωστά! Έτσι πρέπει να ασκηθεί κάποιος στην Υπερβατική Γνώση. Ημείς συμφωνούμε μαζί σου.
Έτσι μίλησε ο Ευλογημένος,
Και χάρηκαν και επαίνεσαν τα λόγια του, όλοι, ο Σαριπούτρα, ο Μποντισάτβα Αβαλοκιτεσβάρα και οι συγκεντρωμένοι θεοί, άνθρωποι, τιτάνες και οι άλλοι επουράνιοι.
(Η ελεύθερη απόδοση αυτού του σπουδαίου βουδιστικού κειμένου έγινε απο μέλη του Κέντρου, βασισμένη σε 3 μεταφράσεις που υπάρχουν στην ελληνική βιβλιογραφία)